Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία», ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Ιωαννίδης, επιχειρεί να επιβάλλει στις ομάδες, την χρήση ενός απαρχαιωμένου τεχνολογικά συστήματος διαχείρισης εισιτηρίων, που θα κοστίσει επιπλέον 8 εκατομμύρια Ευρώ!
Την ώρα που η χώρα βιώνει την μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην ιστορία της και μοιραία ο ελληνικός αθλητισμός παρασύρεται στο διάβα της, η ηγεσία του ελληνικού αθλητισμού, θεωρεί – κατά πως φαίνεται – ότι υπάρχουν λεφτά για ξόδεμα! «Πως αλλιώς να εξηγηθεί η εμμονή του υφυπουργού Αθλητισμού, Γιάννη Ιωαννίδη, στην εκταμίευση ενός κονδυλίου 8 εκατομμυρίων Ευρώ (!!!), για την επέκταση μίας αμφιλεγόμενης και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, σύμβασης, που ο ίδιος είχε υπογράψει το 2008!», αποκαλύπτει σε άρθρο της η εφημερίδα “Δημοκρατία”.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, “ο υφυπουργός Αθλητισμού διοργανώνει διαδοχικές συναντήσεις με ποδοσφαιρικούς φορείς, τους οποίους επιχειρεί να “πείσει” (σ.σ.: τώρα που τον έχουν ανάγκη), ότι η βία στα γήπεδα θα εξαλειφθεί με τον... θεσμό του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Ζητεί, μάλιστα, την έγκρισή τους, για να προχωρήσει στην επέκταση της σύμβασης (που είχε υλοποιηθεί πιλοτικά για ορισμένα γήπεδα της Αθήνας), ώστε να καταβάλει άμεσα και το προαναφερθέν ποσό σε συγκεκριμένη εταιρία, με την οποία στο παρελθόν επιχείρησε να “τρέξει” το εγχείρημα. Αν θυμόμαστε καλά, ο κ. Ιωαννίδης δεν έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των φιλάθλων, ως ο... πολιτικός που κατέστειλε τον χουλιγκανισμό επιστρατεύοντας την υψηλή τεχνολογία. Η εμμονή του, όμως, έχει δημιουργήσει ψιθύρους, καθώς τα ταμεία έχουν στεγνώσει και ασφαλώς δεν υπάρχουν πολυτέλειες για μέτρα “δυνητικής απόδοσης”, όπως θα έλεγε και η τρόϊκα. Αυτή ακριβώς η παράδοξη... ιεράρχηση προτεραιοτήτων του εν λόγω κυβερνητικού στελέχους, μαθαίνουμε λοτι έχει επισημανθεί αρμοδίως και στο Μέγαρο Μαξίμου.”, καταλήγει το άκρως αποκαλυπτικό άρθρο.
Το gazzetta.gr έψαξε το θέμα και απλά προσθέτει ότι παρόμοια λειτουργία υπήρχε μόνο στο πρωτάθλημα της Δανίας, καθώς όλες οι υπόλοιπες, προηγμένες αθλητικά, χώρες δεν έχουν κεντρική διαχείριση εισιτηρίων στα πρωταθλήματά τους (Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία), με τη δικαιολογία ότι τα εισιτήρια είναι ιδιωτική περιουσία κάθε ομάδας και κάθε αθλητική εταιρία έχει το δικό της ξεχωριστό σύστημα. Κι όλα αυτά σε μία εποχή που το ηλεκτρονικό εισιτήριο και οι κάμερες δεν είναι η λύση στο πρόβλημα, πόσο μάλιστα όταν είναι τόσο ακριβό και μόνο η εγκατάστασή του σε κάθε γήπεδο, κοστίζει περίπου 500.000 Ευρώ. Συν τοις άλλοις,
όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν τα δικά τους ηλεκτρονικά συστήματα εισιτηρίων. Σε καμία ανεπτυγμένη ποδοσφαιρική χώρα δεν υπάρχει κεντρική διαχείριση των εισιτηρίων. Κάθε ομάδα που σέβεται τους φιλάθλους της και την οντότητα της έχει την δυνατότητα να επιλέξει εκείνη το σύστημα που θεωρεί πιο ανταγωνιστικό για τις καλύτερες υπηρεσίες προς τους φιλάθλους της.