Στο άγχος που δημιούργησε το νοκ-άουτ ματς των προημιτελικών, στο οποίο ήρθε και ο αποκλεισμός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στάθηκε η Σταυρούλα Αντωνάκου, λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση του προολυμπιακού στην Τεργέστη.
Η Εθνική πόλο των γυναικών δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει το εισιτήριο για τη βρετανική πρωτεύουσα. Αν και πρωταθλήτρια κόσμου, χρειάστηκε να περάσει από τη διαδικασία του προολυμπιακού τουρνουά, χάνοντας την πρόκριση στα χιαστί ματς της οκτάδας από την Ισπανία.
Ένα παιχνίδι δίχως αύριο για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα που δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το άγχος, όπως τόνισε και η Σταυρούλα Αντωνάκου, μένοντας τελικά εκτός. «Όλα είναι μέσα στον αθλητισμό και στη ζωή. Βιώσαμε το χειρότερο σενάριο, αλλά η ζωή και η ομάδα θα προχωρήσει. Ο βασικότερος λόγος είναι το ψυχολογικό κομμάτι, το άγχος που κουβαλάνε οι ομάδες. Μετά από δύο ημέρες που έχω ηρεμήσει, θεωρώ ότι αυτή η ομάδα είχε μεγαλύτερο άγχος από ότι έπρεπε, έτσι αντιμετώπισε το ενδεχόμενο της αποτυχίας, δήλωσε χαρακτηριστικά η διεθνής πολίστρια του Ολυμπιακού στον στον Sentra 103,3.
Και συμπλήρωσε: «Είμαστε λίγο ισοπεδωτικοί. Είναι πολύ άδικο το σύστημα. Σε έναν αγώνα κρίθηκε αν θα πάμε σε μία Ολυμπιάδα. Έχουμε στεναχωρηθεί περισσότερο από τον καθένα, ήταν όνειρο ζωής να πάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να διεκδικήσουμε ένα μετάλλιο. Είναι η στιγμή που πρέπει να ηρεμήσουμε και να δούμε ποια είναι η επόμενη ημέρα».
Σε ερώτηση για αν θα συνεχίσει να παίζει απάντησε: «Δεν θα σταματήσω το πόλο. Ακόμη δεν ξέρω τι θα γίνει. Θέλω να ηρεμήσω γιατί είμαι πολύ φορτισμένη συναισθηματικά και ψυχολογικά. Δεν θα σταματήσω να παίζω πόλο. Αγαπάω την Εθνική, αλλά δεν είναι στο χέρι μου. Δεν ξέρω αν έχω τα ψυχικά αποθέματα με όλα αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω από την ομάδα και αναφέρομαι σε κάποιες υποσχέσεις που δεν έχουν υλοποιηθεί.
Θα έπρεπε να υπάρχουν στοιχειώδη πράγματα που δεν υπάρχουν. Τώρα που δεν περάσαμε στην Ολυμπιάδα πως θα είναι τα πράγματα; Δεν μπορώ να ξέρω. Ελπίζω μόνο να μην χαθεί το άθλημα, γιατί αυτή η ομάδα έχει μέλλον, όπως και τα παιδιά που αγωνίζονται. Μακάρι να το προσέξουν γιατί αξίζει».