Θλίψη προκάλεσε στη Νορβηγία και στον κόσμο του στίβου ο χαμός της Γκρέτε Βάιτς, η οποία «έφυγε» σε ηλικία 57 ετών, ύστερα από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.
Η Βάιτς ξεκίνησε την καριέρα της τη δεκαετία του 1970 από τις μεσαίες αποστάσεις και μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 στο Μόναχο και του 1976 στο Μόντρεαλ, αγωνιζόμενη στα 1.500μ.
Στη συνέχεια στράφηκε στον Μαραθώνιο, που μόλις τότε προστέθηκε στο πρόγραμμα των διεθνών διοργανώσεων, και πανηγύρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της. Αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη το 1983 στο Ελσίνκι, και «ασημένια» Ολυμπιονίκης το 1984 στο Λος Αντζελες.
Έκοψε εννιά φορές πρώτη το νήμα του τερματισμού στον Μαραθώνιο της Νέα Υόρκης, άλλες δύο φορές στο Λονδίνο και μία στη Στοκχόλμη, ενώ το 1975 και το 1976 κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 3.000μ.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, αφότου διαγνώστηκε με καρκίνο, η Βάιτς έδωσε αγώνα για τη συγκέντρωση πόρων για τον αγώνα κατά της επάρατης νόσου.
Στη συνέχεια στράφηκε στον Μαραθώνιο, που μόλις τότε προστέθηκε στο πρόγραμμα των διεθνών διοργανώσεων, και πανηγύρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της. Αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη το 1983 στο Ελσίνκι, και «ασημένια» Ολυμπιονίκης το 1984 στο Λος Αντζελες.
Έκοψε εννιά φορές πρώτη το νήμα του τερματισμού στον Μαραθώνιο της Νέα Υόρκης, άλλες δύο φορές στο Λονδίνο και μία στη Στοκχόλμη, ενώ το 1975 και το 1976 κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 3.000μ.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, αφότου διαγνώστηκε με καρκίνο, η Βάιτς έδωσε αγώνα για τη συγκέντρωση πόρων για τον αγώνα κατά της επάρατης νόσου.